Dit gaat over mensen die geboren zijn vóór 1979.
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij, geboren in de jaren 50, 60 en 70 van de vorige eeuw nog leven?
Volgens de theorieën anno 2006 zouden wij toch al lang dood moeten zijn. Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag. Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood of cadmium. Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden. Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat en als er echt iets was, moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten.
Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen. Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers ertussen zat, waren ze gewoon weg. Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je. Water drinken we uit de kraan, niet uit een fles. Brood stond stijf van de conserveringsmiddelen. Na twee weken was Bums nog net zo vers als in de winkel. Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood , groen of geel als de limonade toen was , zie je ze nu echt niet meer. Een kaugum legde je 's avonds op het nachtkastje en stak je 's morgens weer in je mond. Op school hadden ze maar een maat bank met zo'n heerlijke gevaarlijke klep eraan. Schoenen waren meestal ingedragen door broer, zus, neef of zo en ook je fiets was of te groot of te klein. Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was, leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken. We gingen 's morgens van weg huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd waar we waren en we hadden geen gsm mee. Bos en park waren plekken om te spelen en geen vieze mannetjesverzamelplek.
Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken om te komen spelen. Er ging ook geen volwasssene mee. Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch niet dik. We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van. We hadden geen playstations, Nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, dvd, surround sound, eigen televisie, computer of internet. We hadden vrienden.
De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en o wee als je daarna op durfde te staan om een knopje van een andere zender te duwen ( die knopjes zaten toen nog aan het toestel vast): Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog mocht kijken. We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en hier werd niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon ongelukken en soms kreeg je er ook nog zelfs extra slaag voor. Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan een lieveheersbeestje op je jas knoopte. Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf. Met stokken sloegen we naar ballen, we bouwde zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergeten waren. We voetbalden op straat en alleen wie goed was mocht mee doen: wie niet goed genoeg was, moest blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op de zelfde tijd als wij en kregen de zelfde lessen. Zij deden soms een klas nog een jaar en daarover was ook geen discussie op ouderavonden. De meester had altijd gelijk. We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes en als je ze vergeten was kon je op school niets kopen. Als je de korst niet at , had je de rest van de dag een beetje meer honger. We gingen met de fiets naar school , helemaal zelf. Ook in de winter. Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide , was je een watje. Als je problemen had veroorzaakt, waren je ouders het eens met de politie. Ze kwamen wel om je op te halen , maar niet om je er uit te lullen. Onze daden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen. Wij hadden vrijheid , mislukkingen , succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan. Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen. Hoor jij daar ook bij ? Gefeliciteerd! Wij waren helden. Geboren na 1979? Stronteigenwijs en toch door lezen,hè ? Nu weet jij , zachtewattenkind, ook weer eens wat helden zijn!!
