Dit versje heb ik vaak van mijn moeder gehoord . Ze leerde dit van haar opa, Sjangke Bogie (1839-1932)
de vlaermoes, die kaertj 't hoes, de zwalge drage den drek d'roet vader is eine kappesboer, kömptj ter heim kiktj ter zoer krichtj ter niks te aete, huitj ter oppe kaetel mooder kaoktj 't bóntje moos, zie lieétj ós mit aete zie mit de laepel, ich mit de släötel doe heef ich mich op miene knäökel ging ich nao ein anger landj, dao haw ich mich de klómpe verbrandj gaef mich eine nuuje wage, om nao Braobantj te vare dao loog ein kawf in de weeg en zóng ein kuike zoot op 't vuur en spróng hinkelepink zoot oppe klink gaef mich de kan det ich éns drénk is ter niks mieé drin, laot get haole Drikske zal waal betaole.