Oos moder hunne sjölk...
dao wòl ich get van vertèlle gaon
dao mòt ich dök aan dènke
hae blif altied in mien gedachte staon.
Oos moder hunne sjölk...
dae waas van vlas gewaeve
ze droog 'm eedere daag
det huërdje bie hun laeve.
Oos moder hunne sjölk...
dao kroop ich hieël dök ònger
es det ich barsdje van de sjrik
van de kaoj of van d'n hònger.
Oos moder hunne sjölk...
van de häöp tot op de gròndj
en mit twieë lènjer vas geknuiptj
zoea leep ze aldaag ròndj.
Oos moder hunne sjölk...
dao vaegdje ze mit de sjroeap van oze mòndj
en wase in verwachting
den stòng hae bol en ròndj.
Oos moder hunne sjölk...
det woor van te väöre noeats gezag
dao ònger zoot eeder jaor ein kiendje
det woor door òs auch noeats verwach.
Oos moder hunne sjölk...
hòng den ein waek lang aan eine nagel achter de däör
de wiesvrouw koom 'ns kieke
ein waek later den haw ze 'm weer väör.
Oos moder hunne sjölk...
waas dök verslete tòt oppe draod
ze kreeg den eine nuuje
mit eine handj geniëdje naod.
Oos moder hunne sjölk...
dae woor den sjòtelsjlet
aaf druëgdje ze der mit de tasse en tejjere
die blònke den weer sjoean en net.
Oos moder hunne sjölk...
dao woor mit de mäöle kòffie in gemale
aaf en toe koom oze vader effekes bönne
òm der zich ein slukske van te haole.
Oos moder hunne sjölk...
waas blaw van kluër, det witj geer waal
mèr mòsse aerpel rape
den droog ze eine baal.
Oos moder hunne sjölk...
dao höbbe weer 't baeje op geliërdj
mer vandaag in deze waereld
liektj det waal haos verkiërdj.
Oos moder hunne sjölk...
dao vaegdje ze òs de träönkes mit van 't gezich
want kènjerleid, det kan zoea groeat zeen
en den kòmme de träönkes allich.
Oos moder hunne sjölk...
dao waerdje appele in gesjèldj
auch de eijer in geraaptj
det höb ich uch nag neet vertèldj.
Oos moder hunne sjölk...
woor auch waal 'ns gewasse, mer neet dèk
ze hòng 'm den te druëge
zoea mèr oppe hèk.
Oos moder hunne sjölk...
eine hòng d'r altied sjoean gewasse
det waas väör es pestoear of keplaon
hun mit ein hoesbezeuk kome verrasse.
Oos moder hunne sjölk...
moderdaag bestòng doe nach neet
mer de herinneringe aan dae sjölk
es aldaag moderdaag
ich vergaet ziej neet.
Oos moder hunne sjölk...
dae blawwe en dae zwarte
ich kan der neet van sjeië
ze gaon mich zoea ter harte.
Oos moder hunne sjölk...
dae liktj noe in de kas
dae liktj zoea mer te likke
mer aaf en toe, den haoj ich 'm nog 'ns effekes vas.
