Het leven was vol vreugde
je was jong en vol temperament.
Je kreeg het eerste baantje
en verdiende je eerste cent.
Je leerde 'n liefje kennen
'n liefje, 't was 'n stuk.
Je voelde je overgelukkig
je barste van jong geluk.
En dan echte verkering
je vrijt en komt bij haar thuis.
Op zaterdag en zondag
en alles was heel kuis.
Wat later ook op woensdag
je zaagt de week dan door.
Je kunt haar niet meer missen
je allerliefste Floor.
Maar daarna samen sparen
met beetjes, stuk voor stuk.
En dan eindelijk een huisje
wat was je toch verrukt.
Dan ging je samen trouwen
met bruiloft, 'n groot feest.
Wel zeventig, tachtig gasten
iedereen was er wel geweest.
Samen wonen in je huisje
'n huiskamertje, gezellig klein.
Met een keukentje zo helder
alles wonderschoon en rein.
'n Slaapkamer fris en fleurig
op het bed 'n mooie sprei.
Samen slapen in dat bedje
gelukkig, zij aan zij.
En na 'n jaar 'n kindje
jou Floortje werd dan ma.
En jij trots en statig
want jij werd dan ons pa.
Zo ging het leven verder
dat was pas het begin.
Er kwamen nog meer kindjes
je had echt een gezin.
En dan gaan jou kinderen vrijen
ook zij vliegen er dan uit.
'n Kleinkind komt je dan bezoeken
een echte kleine guit.
Zo blijven we vol vreugde
bij 'n leven met zorg en verdriet.
En kijk dan vaak naar vroeger
en vergeet dat mooie niet.
