Het was op een dag in mei
dat een hij en een zij
in een hotel, heel onverwacht
een kamer huurde, voor een nacht.
Een ober, heel beleefd en net
gaf hen één kamer met een heerlijk bed.
En toen hij 's avonds nog eens inspecteerde
of er niets meer aan mankeerde
hoorde hij aan de deur van het jonge paar
gekreun, gesteun en nog meer misbaar.
En alhoewel het niet past of hoort
werd hij door gedachte zo bekoord
dat hij alvorens heen te gaan
nog even bij de deur bleef staan.
Hij stond net twee seconden daar
toen hoorde hij de stem van haar
"Ach Jan, maak nou geen gein
je doet me toch zo vreselijk pijn"
"Vergeef me schat, geef me een zoen
maar je moet je vinger er ook niet tussen doen”.
Zullen we nog eens wenden en keren
en het nog eens andersom proberen?
Ik denk, dat het dan zal lukken
jij moet trekken en ik zal drukken.
En de ober, die zichzelf vergat,
bukte, en keek door het sleutelgat.
En zag nog net, hoe ze zaten op het bed
met hun hele gewicht
samen op een koffer, want die moest dicht.
