Het was op een dag in mei dat een hij en een zij in een hotel, heel onverwacht een kamer huurde, voor een nacht. Een ober, heel beleefd en net gaf hen één kamer met een heerlijk bed. En toen hij 's avonds nog eens inspecteerde of er niets meer aan mankeerde hoorde hij aan de deur van het jonge paar gekreun, gesteun en nog meer misbaar. En alhoewel het niet past of hoort werd hij door gedachte zo bekoord dat hij alvorens heen te gaan nog even bij de deur bleef staan. Hij stond net twee seconden daar toen hoorde hij de stem van haar "Ach Jan, maak nou geen gein je doet me toch zo vreselijk pijn" "Vergeef me schat, geef me een zoen maar je moet je vinger er ook niet tussen doen”. Zullen we nog eens wenden en keren en het nog eens andersom proberen? Ik denk, dat het dan zal lukken jij moet trekken en ik zal drukken. En de ober, die zichzelf vergat, bukte, en keek door het sleutelgat. En zag nog net, hoe ze zaten op het bed met hun hele gewicht samen op een koffer, want die moest dicht.