Es bekker belde Jacob aan
op nummer twee maol acht
ein stöm die reep;
Ich haw waal gaer, det broead en wèk
nao baove weurd gebracht.
"Zoea wie geer wilt" zag Jacob drek
want een ding is gewis:
det heden op vandaag de daag
de klant toch käöning is.
Met wèk en broead onger de erm
ging Jacob, euver de luiper van de trap.
De douce-cel deur aope, wagewiet.
Dao zoat eemes in 't bad,
ei kéndj van amper twintig jaor
en dat loog veur de handj,
haw dao nog minder om 't lief
es 's zomers op het strandj.
't kéndj sloog eine handdook om
wie ‘t Jacob dao zoog staon.
En leet mich doe, toch eine kwaak
of went de welt zoe vergaon.
Mie leef juffrouw, waat 'n kabaal
te gek nao 't zoea sjeen
"hupt geer," vroog Jacob, "den nag noeats
eine bekkersknecht gezeen.
