't Is good te gaon went d'n aovendj is gevalle en eine late zon zich speegeltj in de Maas. Me haet bieein gezaete, ôm mit z'n vrunj te kalle aover d'n daag, dae toch zoa werm en zoa sjoan weer waas. En onverwach kump in de nach d'n Hieër, dae zach Zien handj dich oppe sjouwer liktj en spriktj: Kom waarde vrundj, weer motte gaon, 't is good gewaes ich bön kontent: al waatste deeds woor good gedaon ich num dich mit nao 't sjoonste fieës.
