't Is good te gaon
went d'n aovendj is gevalle
en eine late zon zich speegeltj
in de Maas.
Me haet bieein gezaete,
ôm mit z'n vrunj te kalle
aover d'n daag, dae toch zoa
werm en zoa sjoan weer waas.
En onverwach kump in de nach
d'n Hieër, dae zach Zien handj
dich oppe sjouwer liktj en spriktj:
Kom waarde vrundj,
weer motte gaon, 't is good gewaes
ich bön kontent: al waatste deeds
woor good gedaon
ich num dich mit nao 't sjoonste fieës.
