Hooste
Kuëb woor eine leefhöbber van segrette
Hae ging geine stinkstek oetewaeg
E pekske met twintjig doeadskis naegel
Zwaamdje hae zonger meutje laeg
Hae stook de ein aan met de anger
Preufdje den toebak oppe tong
Kuëb dae reet, wie het zich huërdje
Zoea pekske laeg äöver de long
Stongste dök met Kuëb te kalle
Den dachste man, dae vent is riep
Om traploos nao de maon te sjieke
Doorloupendj huërste mer gepiep
Kuëb begos get las te kriege
Woor neet mië zoea good van aom
Dach, doe mos met dien lochventiele
Ens nao de medicienman gaon
Kuëb jong loester, zag den dokter
Met dien longe is get neet pluus
Doe pieps verdorie, moste huëre
Wie e gans nes katsje muus
Kuëb zag dokter motj geer huëre
Allein ’s mörgens staek ich nog ein aan
Mer ’s middigs is väör mich het paave
Väör ens en altied vanne baan
Allein ’s mörgens roukste, vroog den dokter
Waat duiste ’s middigs den, vertel ens flot
’s middigs zag Kuëb, neet te geluive dokter
’s middigs hoos ich mich kepot
