“Overschotje”
Op de drempel van een huisje
Zit een klein lief meisje stil
Telkens als ik haar voorbij kom
Is het net of zij me iets vragen wil
Daarom vroeg ik, zeg eens kleine
Heb je nue al droevenis
En uit haar kindermondje
Hoorde ik dat zij thuis het overschotje is
“Overschotje,“ lief klein popje
Waarom lach je nu niet meer
Klein verwlkt mooi roze knopje
Doet daarom je hartje zeer
“Ja,”ik weet wel dat die nieuwe mammie
Niet de echte is voor jou
Klein maar Overschottig zieltje
Is gedompeld in de rouw
En dan speelt ze met haar popje
Dat haar de echte mammie gaf
Voordat vader haar voor eeuwig naar de hemel had gebracht
Maar als men vraagt hoe het met haar moe gaat
Omdat zij nig steeds maar huilt
Lees ik in haar kinderogen
Dat haar kleine hartje huilt
Dikwijls zie ik het overschotje
Bij het hek van het kerkhof staan
Dichtbij het graf van hare mammie
Die zo vroeg was heengegaan
Fluisterd zegt zei”ach moeke ik ben het
Kleine zus die van u houdt
Ik heb toch zo innig moeten huilen
Om zo’n kinderhart van goud”
