“Annekes Verjaardag”
“Moeke wanneer ben ik jarig”, vroeg Anneke aan haar moe
An, zes dagen moet je nog wachten dan mag ja naar opa toe
“Zes” moeke, en hoeveel is dat?
Is dat meer dan twee of vier
Welzeker mijn kindje, wacht even, kom met je handjes eens hier
En moe pakte An bij de handjes, telt haar de zes vingertjes voor,
zo zie je, nu niet meer vergeten, kijk goed, en onthoudt het dan hoor!
En An dacht nog zes keer slapen dan:
Ben ik een jarige meid.
Ze sliep al één, twee, drie keren, maar
Toen was ze de “zes” haast kwijt
Ze ging stil naar moeders naaidoos en
Zocht stil zes doekjes eruit
Ze draaide er drie om 3 vingers
Zo zie je die sliep ik al uit
Toen moe dat zag wat schrok ze,
Wat heb je nu toch gedaan
Heb je je in je handjes gesneden of tegen
De kachel gestaan
Nee moeke, weet u waarom ik dat zo heb gedaan
Ik kon die “zes” haast niet onthouden
Toen deed ik die mutsjes eraan
Moe had naar haar kindje geluisterd
En zei een flink meisje ben jij
Zes dagen waren gauw al verstreken
En Antje’s verjaardag brak aan
De mutsjes nu vlug van de vingers
En An kon naar opa toegaan.
