"Verhaole oet 't dörp van vreuger" door Gerrit Mestrum in de Echter Echo
De Missiepraek
De herfs is äöver 't dörp gevalle. Ongemérktj waere de daag korter en de aovendje langer. In 't veldj is niks mieë te doon. De kerre mit sôkkerkroate vare deepe spaore in de waeg, zoadet de banekaerder päöl d'r äöver môt ligke zoadet de vaarleis neet te deep wurd. Äöveral ruuktj me de räök van verbrandj aerpelekroet en d'r zeen daag dét me de zón neet zuut. En in dees daag, zoa väör Allerheilige, dénktje Pestoar d'r aan det hae mer weer èns de paters oet Remunj môt laote kômme ôm de Missie te praeke. Zoa koom det op eine aovendj Pater Hermanus oppe praekstool stông en mit dônderendje stöm zien praek äöver de beminde geluivige deej neerdale. Pestoar zoot naeve d'n alter en loesterdje. 'Zoa', dach d'r ,'noew kriege ze 't auch èns van eine angere gezag en dét is aaf en toe waal 'ns good'. Mer op ein gegaeve moment sjrôk hae op. 'Wo haet dae pater 't in Godsnaam noew äöver? dach d'r. 'Er is zo vaak een klein stukje vlees, waarmee we zondigen' reep Pater Hermanus. 'Een heel klein stukje vlees dat huishoudens heeft verwoest, carriëres vernietigd en oorlogen ontketend. We hebben het allemaal maar we gebruiken het niet zoals het hoort' De manskaerels spitsje zich de oare en de vrowluuj pakdje zich de tesseplak en hele 'm väör 't gezich. Pater Hermanus ging wuujer: 'En als U niet weet waar ik het over heb, dan zal ik het U laten zien'. Pestoar veel haos van ziene stool aaf. Truuke van de Smeed, ein van de aodste maagde oet 't dörp, dôrs neet op te kieke. Hej 't det mer waal gedaon, want den haw 't gezeen wiej Pater Hermanus zien tông oetstook. Gerrit Mestrum Veldeke