L.S. Ben in het huis tegenover het Bernarduscollege van Abdij Lilbosch geboren. Het huis staat er nog steeds, het college jammergenoeg niet meer. Ik woonde daar van 1953 - 1956. Mijn vader werkte op de boerderij van de abdij. Pater Aloysius was mijn heeroom. Hij heeft nog, samen met 2 broers, zelf op dat college gezeten, na de vroege dood van hun moeder. Pater Aloysius was gelukkig de enige die intrad. Een van de andere twee broers, is namelijk mijn opa geworden. Ik geniet volop van uw prachtige website. Volop herkenning. Hartelijk dank hiervoor. Heb nog enkele foto's uit bovengenoemde tijd. hartelijke groet.

I like the history in this site of my town. Trying to remember the area as it was when I was young.

Hoi ..Mijn naam is Hans Vriens.en ik ben geboren in Echt.Mijn Oma had in Echt een foto zaak na de oorlog (Heesakkers) en daar was een fotograaf werkzaam met de naam Bèr Beunen..Maar zijn voornaam zal wel Albert of Gerard geweest zijn. Bèr Beunen is omstreeks 1962 vertrokken naar Amerika om daar zijn intrede te doen als pater franciscaan, ik heb al vele pogingen ondernomen om er achter te komen wat er van geworden is of dat hij daar overleden is enz enz. Dus misschien is het niet de juiste weg om iemand te vinden ,maar aangezien deze site door veel mensen in Echt en omgeving word gelezen waag ik toch een gokje als het mag. Dus ik ben op zoek naar familie of mensen die hem gekend hebben Bèr Beunen fotograaf in Echt Bij de familie Heesakkers op de kapelaan goselingstraat . Mijn Moeder was daar ook fotgrafe en wel Annie Heesakkers. met vriendelijke groet Hans VRiens.

Nadat ik bericht had gekregen van Truus van Kempen-leurs (nicht) dat er een herdenking zou zijn van medeparochianen van Pey,ben ik blij dat ik de tocht vanuit Roosendaal heb ondernomen .Ook om de broer van mijn vader te herdenken.Daar denk ik toch steeds aan ook omdat mijn vader er het altijd over had. Nu zit ik de foto,s te bekijken en dat is prachtig dat jullie dat voor elkaar hebben gebracht daarom een hulde aan de makers.Zo kun je altijd weer wat herinneringen ophalen waar je je jeugd hebt doorgebracht en waar de grootouders woonden proficiat.

Het was een mooie herdenkingsdienst gisteren.De bijeenkomst erna in het Patronaat met de fotopresentatie was een goede gelegenheid om nog even na te praten.Bedankt Nan.

Graag wil ik doorgegeven dat de naam van mijn oom (oorlogsslachtoffer) niet Janssen is maar Adriaan Jans geboren te St. Joost.

Aan de opvolgers van de site van Peijerlandj website van Thei Golsteijn. Dat toeval niet bestaat, daar ben ik sinds kort weer achter gekomen door de oplossing aan te dragen over de dood van “Teun van Tieske op het Veld “, die ik kort voor zijn dood nog gesproken heb en deze me zijn naam noemde met als woonplaats ’t Deelgaard. In al die jaren sinds 11 Oktober 1944 heb ik aan vele personen van Maria Hoop gevraagd of er iets over het drama, wat in Vlodrop heeft plaatsgevonden, bekend was. Door mijn verhaal te vertellen aan Piet Aben en René Rutten is dit oorlogsverhaal door laatsgenoemde op de site van “Pejjerlandj op 01-08-2011 toegevoegd en zodoende ben ik in contact gekomen met de site van Thei Golsteijn. Daar ik als 17 jarige oud St. Joostenaar de oorlogsellende en onderdrukking persoonlijk heb meegemaakt, spreek ik mijn grote waardering uit voor de documentaire die hierover is gemaakt. René, bedankt voor deze geweldige verslaggeving en ik hoop maar DIT NOOIT MEER! Ik wens de opvolgers René, Crit, Truus en Herman van de site van “Thei Golsteijn” veel succes! Ook vele vrienden en bekenden van mij hebben kennis gemaakt met deze site. Groetjes uit Roosteren, Harry Janssen.

HULDE EN RESPECT VOOR PEJJERLANDJ Inderdaad! Dit " Laus et Jubilatio" (Lof en Hulde) past de heer René Rutten EN al zijn vrienden/medewerkers voor de veelzijdige arbeid die zij al vele jaren voor dit Pejjerlandj verrichten. Tal van aspecten worden daarin en daarvoor belicht : van ons aller LILBOSCH en de geachte P. Trappisten ( thans met Vader Abt Malachias) , de daar gelegen bunker uit W.OII , de rondleidingen aldaar...... en zeker ook de vaak dramatische, gedetailleerde, aparte oorlogsverhalen over getroffen families (waarvoor veel onderzoek-werk nodig was). Steeds weer blijkt dat hiervoor allerlei bronnen aangeboord moesten worden, om tot dat resultaat te komen. Zo blijkt weer eens dat W.O.II dikwijls diepe wonden geslagen heeft in een bevolkiingsgroep in Peij, die - tezamen met haar Kerk - doorgaat voor een alom gewaardeerde historisch-culturele samenleving. Vanuit mijn burgemeesterstijd in de gemeente Echt ( 1966 tot medio 1986) weet ik daarover mee te praten, omdat ik daar vaak acte de présence gaf bij tal van gelegenheden en dat niet alleen op befaamd muzikaal terrein!. Over zaken als W.O.II kan ik als oud-onderduiker en zelfs (ontvlucht)gevangene meepraten,getuige mijn boek over de H.Edith Stein EN haar tijd (Sittard 2005). Inderdaad : de impact van een dergelijk ingrijpend gebeuren moet men voor de betrokkenen en hun families bepaald niet onderschatten. Publicaties terzake zullen ook door Gemeentebestuur, Kerkbestuur, Bisdom en het NIOD (Nederlands Instituut voor Oorlog Documentatie ) op prijs gesteld worden. Mijnerzijds vergezellen u op mijn oude dag de allerbeste wensen...... Dr .Willem F.A.Heemskerk, Waterjurist/publicist/oud-burgemeester Echt ( en echtgenote ) " Dankbaarheid is het geheugen van het hart" ...........voor belangeloze arbeid ten faveure van onze Samenleving all-in !

Geachte Heer Golsteijn/Rutten Toevalligerwijs kwam ik op uw website terecht en ben daar de hele avond blijven hangen. Waarom? Mijn vader was Harrie Vaesen, geboren in 1903 te Linne, en mijn moeder Anna Werens, geboren te Putbroek in 1908. Beiden hebben veel van wat beschreven wordt op de webpage meegemaakt. Ik zelf ben geboren in april 1951 achter de Abdij te Lilbosch. Het huis staat er nog steeds. Mijn vader werkte enige tijd na de oorlog als stoker op de abdij/gezellenhuis. Mijn doopnaam is Hendrikus maar ik werd genoemd Ben naar Pater Bernardus. Die kwam blijkbaar veel over de vloer bij mijn ouders. Ik heb er slechts kort gewoond want mijn ouders verhuisden naar de Prins Bernhardstraat te Echt. Overigens kwam Pater Bernardus ook daar nog vaker langs omdat hij dan s’ochtends een mis had opgedragen in de Landrichuskerk. Lilbosch heeft dus een bijzondere betekenis in onze familie. Mijn vader heeft ondergdoken gezeten in de oorlog (hij keerde niet meer terug naar de arbeidseinsatz) in Merum bij een zus van mijn moeder in de schuur. Mijn moeder zat met mijn oudste twee zussen ondergedoken in Putbroek bij haar ouders. Daar zijn ze uiteindelijk ook allemaal bevrijd.Tijdens de laatste oorlogsdagen kwam nog een zus van mijn moeder, Juliana Werens, om door een granaatscherf. Mijn moeder is van de familie Werens te Putbroek, haar broer was een van de 4 jongemannen van de Putbroeker Moord door de boswachter en zijn zoon rond 1930. Zelf ben ik in Echt opgegroeid maar heb Echt verlaten in 1972 om te gaan studeren aan de Militaire Academie. Ik heb een loopbaan gemaakt bij defensie en ben als militair diplomaat in Washington geeindigd. Het toeval wilde dat ik daar enkele jaren geleden werd uitgenodigd bij een reunie van een amerikaanse divisie uit de 2e WO waarbij toen bleek dat deze divisie mijn ouders in maria hoop/putbroek heeft bevrijd. Ik heb toen alle nog resterende reunisten van deze divisie daarvoor nog eens ter plekke in de USA kunnen bedanken. Tot zover een reactie op uw webpage. Ik heb met genoegen al uw documenten zitten lezen. Ik herinner me nog uit mijn jeugd dat ik op zondag de mis moest dienen in de Landrichuskerk en dan daarna bij Prof Geurts op zolder in het oude gemeentehuis op de Plats zijn museum ging bezoeken. Met een paar vriendjes mochten we dan soms naar zijn verhalen luisteren over de oorlog waarbij de intense gevechten in St Joost toen een enorme indruk op mij maakten. Nogmaals hartelijk dank voor uw bijozndere geschiedschrijving " Ben" Vaesen Korte Bunder 7 4854 MX Bavel 06-23918862 http://nl.linkedin.com/pub/ben-vaesen/b/b58/b03

Per toeval kwam ik op deze site terecht en zag een klassefoto staan waar ik op sta. Zelf heb ik die foto ook nog maar wist nog maar enkele namen. Nu heb ik zo compleet...merci. Zelf heb ik maar 14 maanden in Pey gewoond in de Hubertusstraat (1967-1968) en toen gingen we weer verhuizen. In dat jaar heb ik wel unne jung leren kenne en ben daar al 36 jaar mee getrouwd en Chrit dich kens dem auch good....