† Mia van Buggenum (84 jaar) weduwe van
Piet van Buggenum
Mia heeft tijdens haar leven “Ja” gezegd wanneer iemand haar nodig had, dat heeft op de eerste plaats haar gezin mogen ervaren. Zij was een zorgzame en meelevende moeder en oma. Een zachtaardige vrouw, die uitging van het positieve in de ander. Iedere dag leidde haar weg naar de kapel van Schilberg, een plek die haar heilig was. In de kapel vond ze kracht om haar verdriet te verwerken toen Piet en Geertje stierven. In die kapel heeft ze ook uit dankbaarheid gebeden voor de kleinkinderen die werden geboren. Nog maar kort geleden werd Mia onwel en bleef sindsdien sukkelen met haar gezondheid. Zij die zoveel kaarsen op aarde heeft ontstoken mag nu thuis zijn in het licht van God.
Tijdens de uitvaart van Mia van Buggenum werd het volgende gedicht voorgelezen, dat geschreven werd door een van de kinderen:
Je kunt huilen omdat ze weg is
of je kunt glimlachen omdat ze heeft geleefd.
Je kunt je ogen sluiten en bidden dat ze terug komt
of je kunt je ogen openen en zien wat ze heeft achtergelaten.
Je hart kan leeg zijn omdat je haar niet meer kunt zien
of je kunt vervuld zijn van de liefde die je voor haar voelde.
Je kunt je afwenden van de toekomst ………of je kunt gelukkig zijn om de dag van morgen vanwege gisteren.
Je kunt je van haar herinneren dat ze weg is
of je kunt haar gedachtenis koesteren en die laten voortleven.
Je kunt huilen en jezelf afsluiten, je leeg voelen en je omdraaien
of je kunt doen wat zij wilde:
glimlach, …….open je ogen, ………heb lief en ga door.
