Mia
Heinrichs (86 jaar)
weduwe
van Huub Caris
In
het Evangelie vertelde Jezus over een boer die ploegt: wie altijd maar omziet
naar wat achter hem ligt kan geen rechte voren trekken. Die woorden pasten bij
de levenshouding van Mia: Geef nooit op;
kijk niet achterom, maar kijk vooruit! Mia groeide op te Spaanshuisken,
samen met haar broer Jo. Haar vader overleed op jonge leeftijd en de oorlog
kwam dicht bij huis. Mia leerde al jong om vooruit te kijken en verder te gaan.
Zij trouwde met Huub en twee zonen werden geboren. Mia was attent en gastvrij,
een sterke vrouw met mensenkennis. Zij bleef niet in het verleden steken, maar
keek verder. Ook na het overlijden van Huub nam zij de levensdraad weer op. Zij
zocht gezelligheid bij de verenigingen waarvan zij lid was en bij haar
vriendinnen. Mia stond zelfstandig en kordaat in het leven. Toen zij zorg nodig
had, maakte zij van haar huis een pleisterplaats. De meisjes van de thuiszorg
wisten dat bij Mia de soep klaarstond. Een val veranderde alles, er waren
zoveel complicaties dat zij niet verder kon. Met gelovige overgave ontving zij
in het ziekenhuis de ziekenzalving. Opnieuw met de blik vooruit … met de blik
op de eeuwigheid.
Wat is geweest, dat is
geweest,
kijk niet om, maar ga
door.
Zo is haar levensmotto
geweest,
zij leefde het dagelijks
voor.
Al dat goede hier
gegeven
werd een weg door onze
tijd,
die leidt naar het
eeuwig leven,
thuis bij God, in
eeuwigheid.