Quinten Ruijs (0 jaar)
zoon
van Stephanie In de Braekt en Felicien Ruijs
Met
veel liefde werd uitgekeken naar de geboorte van Quinten, maar ook met steeds
meer zorgen en vragen. Terwijl hij groeide in de buik van zijn moeder, groeide
ook de onzekerheid. Zou het goed komen? Zou hij het redden? Zijn ouders bleven
hopen. Met veel liefde werd hij door zijn ouders welkom geheten, waarna zij hem
moesten laten gaan. Op de kaart van Quinten schreven zij onder andere deze
woorden voor hun zoon:
“We hadden geen keus …
dan je te laten gaan …
met pijn in ons hart.
Wij hopen oprecht dat je
zieltje in de toekomst
ons gezinnetje compleet
komt maken.
We houden zielsveel van
je en missen je warmte,
liefde en tederheid om
ons heen …”
Wij nemen Quinten mee, in ons hart, een leven lang. Al
weten we nog niet goed waar de kracht te vinden is.
Laten we maar pro-beren om elkaar vast te
houden, voor Quinten en elkaar te bidden.
