Maria van Pol (95 jaar)
weduwe
van Sef Janssen
“Heb elkaar lief, zoals
Ik jullie heb liefgehad!” … deze woorden van Jezus zou je ook boven het levensverhaal
van Moeder Janssen kunnen schrijven. De erfenis van haar leven is liefde die
verbondenheid schiep. Mie werd geboren in Koningsbosch, waar zij opgroeide en
werkte als kapster. Tijdens het dansen leerde zij Sef kennen, die de liefde van
haar leven zou worden. Uit hun huwelijksband groeide een groot gezin. Mia
zorgde voor haar kinderen, als de eeuwige wasvrouw, altijd in de weer. Zij
waakte over hen. Zij was ook de sterke vrouw die achter Sef stond bij zijn werk
en in het verenigingsleven. Wanneer het gezin tijdens het weekend op stap ging,
dan moest zij menige keer het DKW-busje aanduwen. Na het overlijden van Sef,
was het gemis groot. De verhuizing, een
paar honderd meter verder, stelde ze wel een jaar uit. Waar Mia was, daar kwam
haar gezin thuis. De liefde voor haar gezin bracht licht in haar leven,
kleinkinderen en achterkleinkinderen werden geboren. Maar diezelfde liefde zou
haar ook diep verwonden. Het overlijden van dierbaren raakte haar diep. De
laatste jaren sukkelde zij met haar gezondheid. Dochter Betsie heeft als een
engel voor haar gezorgd. Kracht vond zij ook in haar diepe geloof en in de
Communie die zij thuis ontving. Na de ziekenzalving gleed ze langzaam vanuit de
liefde van haar gezin in de Eeuwige Liefde.
De
band die zij heeft gesmeed,
is
een erfenis om door te geven.
Zoals
zij met je lachte, met je leed,
oprecht
met haar gezin verweven.
Diezelfde
band brengt haar nu thuis
bij
allen die zijn voorgegaan.
Dát
wordt een weerzien in Gods Huis, voorgoed herenigd, van nu af aan.
