Vosse van de Ans

            † Ans van de Vosse (92 jaar)

                        weduwe van Leo Neggers

Ans werd in 1924 in Amsterdam geboren, waar ze opgroeide. In de Crisisjaren kon haar vader geen werk vinden en het gezin kon nauwelijks rondkomen, verder was haar moeder vaak ziek. Dit heeft zeker het karakter van Ans gevormd, want zij ontwikkelde een sterk gevoel van rechtvaardigheid. Het gezin verhuisde naar Meppel. Als lokettiste bij de Spoorwegen nam zij deel aan de spoorwegstaking en bij de bevrijding reed zij mee op de koplamp van een Canadees voertuig. Na de oorlog verhuisde het gezin naar Echt en Ans ging werken bij de Coöp in Roermond. In de bus ontmoette ze Leo, die de liefde van haar leven zou worden. Zij trouwden en Ans werd moeder en huisvrouw. Zij waakte over de goede vrede in huis en was toegewijd aan haar gezin. Typerend voor Ans, was zeker haar aanstekelijke lach. In haar oprecht geloof was de vreemdeling net zoveel kind van God, als degene die hier geboren werd. In 1985 overleed Leo. Enkele jaren later verhuisde zij naar de Patriciushof, waar ze genoot van de vogeltjes en het groen. Trots en geïnteresseerd volgde zij haar kleinkinderen. De grootste last van het oud worden, was het verliezen van haar zelfstandigheid Korte tijd verbleef zij in Sint Antonius van de Egthe. Daar ontving zij de ziekenzalving, waarbij haar stilte ineens werd doorbroken omdat ze bleef herhalen “God wij danken U”.

Als een boom lijkt uitgebloeid,

zoek dan naar de levenskracht,

naar het goede dat is gegroeid,