† Neske Slangen (97 jaar)
weduwe van Graad Maessen
Het Evangelie tijdens de
uitvaart nam ons mee naar de Tempel van Jeruzalem, waar Jezus ziet hoe rijken
met veel vertoon hun gaven geven. Dan ziet hij
een arme weduwe, die haar schamel bezit in het offerblok werpt: “Zij
heeft het meeste gegeven”. Zo heeft hij vast en zeker ook gekeken naar Neske.
Zij heeft tegenslag, zorg en pijn gekend en toch deelde zij van haar armoede en
gaf graag.
Neske groeide op bij
haar grootouders Op de Slek. Uit haar huwelijk met Graad werden zes kinderen
geboren, van wie Jantje kort na zijn geboorte overleed. Tijdens de evacuatie
overleden op 9 februari 1945 haar man Graad en dochtertje Ellie. Toen Neske
terugkeerde naar de Slek, moest zij haar leven helemaal opnieuw opbouwen. Dat
deed zij op een wonderlijke wijze, zij richtte zich volledig op de toekomst van
het gezin en zorgde dat haar kinderen konden opgroeien in een warm en gezellig
thuis. Neske deelde graag, ze was gastvrij. Met verdriet moest zij afscheid
nemen van zoon Pierre; met vreugde begroette zij kleinkinderen en
achterkleinkinderen. Neske heeft gezongen in het dameskoor van de parochie en
was bestuurslid van de Stichting Patricius Cramer. Graag verwende ze anderen
met haar beroemde taarten. Op de Patriciushof bleef het de zoete inval, mensen
waren welkom. Ook Onze Lieve Heer was welkom, vooral wanneer zij thuis de
Communie ontving. Op die vertrouwde plek werd haar leven voltooid.
Haar leven kende zware tijden,
maar ongebroken bleef haar
kracht.
Haar blijdschap overleefde het
lijden,
ze bracht licht voorbij de nacht.
Eenvoudig was haar geluk,
bijzonder haar tevredenheid,
die herinnering kan niet stuk,
het is een weg naar de
eeuwigheid.
Want wie van harte heeft
gegeven
gaat met Jezus Hand in hand.
Op zo iemand wacht nieuw leven:
Gods vreugde aan de overkant.
