Tinie
Valkenburg (85 jaar)
weduwe van Piet in ‘t
Panhuis
Tiny aanschouwde het
levenslicht op 12 mei 1930.
Al vroeg ging Tinie
werken bij het naaiatelier Kurver in Echt. Op 20 april 1955 huwde zij met Piet.
Zij bleef naaiwerk doen voor familie en
bekenden. Tinie was verzot op reizen en in vroeger jaren ging ze vaak met Piet
er op uit met de motor. Vakanties gingen
naar Italië of Oostenrijk. Eerst met motor en tent, later met de caravan. Tinie
vond het heerlijk om samen met Piet lange wandelingen te maken door veld en
bos. Hierbij kon zij geweldig genieten van bloemen om haar heen. Haar huwelijk mocht 37 jaar duren. Het overlijden van
Piet op 15 nov. 1992 was een verlies dat Tinie nooit meer te boven is gekomen.
Tijdens de Avondwake
klonken onder andere deze woorden:
We
zijn hier in de kerk en we zeggen: samen mogen wij óók uitzien naar morgen. “Want de duisternis gaat voorbij
en het nieuwe licht schijnt aan de horizon….” Mensen onderweg zijn we, die
herinneringen met zich meedragen, maar ook een leven
vol
verwachtingen.
Op het gedachtenis
prentje staat de tekst:
Onze
weg voert niet over zacht gras,
maar
over een bospad vol stenen.
Als
het lichaam niet meer wil,
en
het leven wordt een lijden.
Kan
men voor het sterven dankbaar zijn,
omdat
het komt als een bevrijden.
