Frans
Corten (84
jaar)
echtgenoot van Lies van Buggenum
Op het
gedachtenisprentje staat een duif afgebeeld, als symbool voor het leven van
Frans. Net zoals een duif, kwam hij graag naar huis, naar die vertrouwde plek
waar Lies op hem wachtte. Frans werd geboren in Limbricht, als zoon van de
bakker. Al op veertienjarige leeftijd ging hij op pad om brood te venten. Op
zijn levensweg leerde hij Lies kennen. Zij trouwden en gingen wonen in
Guttecoven. Frans was een tevreden man, die niet veel voor zichzelf nodig had.
Voor zonen Jos en Wim was hij een bezorgde vader. Begin jaren zestig verhuisde
het gezin naar het Hingen. Toen Frans gestopt was met de bakkerij, ging hij
werken bij de Westrom. In de loop van de jaren sukkelde hij met zijn
gezondheid, maar wanneer hij naar zijn duiven keek, dan vergat hij zijn zorgen.
De laatste jaren werd zijn leven steeds meer getekend door ziekte en
ongemakken. Als van-zelfsprekend vertrouwde hij op Lies, die altijd voor hem
klaar-stond. Plotseling kwam Frans nu in het ziekenhuis terecht, daar ontving
hij de ziekenzalving om zijn leven aan God toe te vertrouwen. Tijdens de
uitvaart klonk een Psalm: “Had ik maar vleugels als een duif, dan zou ik
opvliegen en neerstrijken en beschutting vinden bij U, want U zult mij redden”.
Moge
God jou vleugels geven
en moge
zijn kracht jou dragen.
Voorbij
de grenzen van dit leven,
waar
nieuw leven zal dagen.
